در شمال افغانستان در هزاره سوم و دوم قبل از میلاد شکوفا شد. به اصطلاح فرهنگ واحه. مردم از راه کشاورزی زندگی می کردند و گاه در مکان هایی زندگی می کردند که قبلاً شخصیت شهری داشتند. ساختمان‌های مستحکم انفرادی نشان‌دهنده کرسی‌های شاهزادگان و یک جامعه کاملاً ساختار یافته اجتماعی است. برنز و طلا پردازش شدند. این فرهنگ در حدود 1700 قبل از میلاد وجود داشت. زیر.
از حدود 500 ق.م منطقه افغانستان امروزی متعلق به امپراتوری پارس بود. به خصوص ساتراپی های باختری و گندهارا قابل توجه است. در قرون 3 و 2 ق.م قبل از میلاد یک پادشاهی یونانی-باختری در باختری بود که توسط فرزندان سربازان اسکندر کبیر اداره می شد. پس از آن، منطقه توسط امپراتوری کوشانا در شرق تقسیم شد و توسط اشکانیان و سپس ساسانیان در غرب اداره شد.
تحت حکومت سلسله کوشانا، بودیسم به تدریج خود را در منطقه هندوکش تثبیت کرد. بین قرن‌های دوم و چهارم پس از میلاد، تعدادی مکان بودایی – استوپاها، معابد و صومعه‌ها – در امتداد مسیرهای تجاری در آن زمان، هم در جنوب و هم در شمال کوه‌های هندوکش پدید آمدند.
منبع: ویکی پدیا